De allerlaatste daagjes op Sri Lanka
Vrijdag heb ik in de ochtend afscheid genomen van iedereen. Dit was natuurlijk weer niet zo leuk maar ik was ondertussen gewend aan afscheid nemen van de vrijwilligers. Alleen raar om te bedenken dat ik, na 6 weken andere mensen uitzwaaien, degene was die weg ging. Ik heb hierna in ongeveer 4 uurtjes de bus genomen naar Negombo. Eenmaal aangekomen bij de bushalte vlakbij mijn hostel moest ik nog op zoek naar het hostel. Dit duurde iets langer dan ik had verwacht. Na een aantal mensen om hulp te hebben gevraagd en ik verschillende antwoorden had gehad zoals het is nog 2,5 km verderop en ik heb nog nooit van dat hostel gehoord ben ik uiteindelijk toch aangekomen bij het Hangover Hostel waar ik een nachtje zou overnachten. Ik kwam hier in de middag aan en heb toen wat gerust, er was namelijk niet echt iets te beleven in de omgeving van het hostel. Gelukkig was er wel een redelijk goed lokaal restaurant te vinden op 10m afstand van het hostel. Hier heb ik ´s avonds rijst (ze hadden niets anders) gegeten. Ik sliep in een dorm met 4 bedden. Naast het killen van mijn overgebleven data op mijn Sri Lankaanse sim kaart met Netflix heb ik ook nog veel gekletst met de Italiaan die in mijn dorm sliep. Zo zie je maar weer hoe gemakkelijk je overal nieuwe mensen leert kennen en je je dus eigenlijk nooit alleen voelt. Ik ben alleen naar Sri Lanka gekomen maar heb me in de tijd hier geen enkel moment echt alleen gevoeld, dat vind ik echt heel bijzonder.
Zaterdag ochtendheb ik na een slechte nacht slapenom 6.30de tuk tuk genomen naar het vliegveld. Gelukkig hoefde ik nog maar 10 minuten met de tuk tuk om hier te komen en dat gaf een gerust gevoel. Bij het inchecken hoorde ik dat de eerste vlucht voor mij van Colombo naar Dubai een uur vertraagd zou zijn en daar was ik niet heel blij mee aangezien mijn tussenstop 1 uur en 50 minuten was en ik nu dus zal moeten haasten op het grote vliegveld van Dubai. Maar met de gedachte dat de mensen je meestal begeleiden naar je volgende vliegtuig als je vertraging hebt gaf me een beter gevoel. Dit goede gevoel verdween jammer genoeg weer toen mijn mobiel crashte en voor een halfuur niet meer aan ging. Gelukkig uiteindelijk toch weer aan de praat gekregen. De terugweg is verder goed verlopen en ik heb de overstap gehaald. Er stond inderdaad een stewardess met een bordje die ons via een aparte security versneld naar het andere vliegtuig leidde. Eenmaal aangekomen was het erg fijn om Max, Sofie, papa en mama weer te zien. Toch wel een goed gevoel om weer thuis te zijn :)
Ik heb vannacht (zaterdagnacht) niet heel goed geslapen. Vooral denk ik door het grote tijdsverschil met Sri Lanka. Het is toch wel een erg raar gevoel om weer thuis te zijn, ik heb helemaal niet het idee dat ik 6 weken weg ben geweest. Toch deed het gevoel dat ik kreeg bij het heerlijke ontbijt met yoghurt en de Hollandse kost als avondeten me er weer aan terug denken dat ik toch wel erg lang van huis was geweest.
Het is zo rustig hier in Nederland! Ik ben het niet gewend om met de auto te rijden en bijna niemand tegen te komen. Echt even wennen na 6 weekjes.
Deze geweldige reis waar ik zo lang naar heb uitgekeken zit er alweer op en was erg speciaal voor mij, ik ga het dan ook nooit vergeten. Ik heb het mooie Sri Lanka kunnen ontdekken als vrijwilliger en hiermee op een manier waarop ik veel meer ondergedompeld werd in de cultuur en het échte leven in Sri Lanka. Ik ben erg dankbaar dat ik dit heb mogen mee maken en vooral blij met alle geweldige mensen die ik heb leren kennen. Het heeft me heel wat uurtjes werken gekocht over de laatste jaren maar dat was het zeker waard. Ik had dit voor geen goud willen missen. Stiekem ben ik ook wel erg trots op mezelf want het was toch wel een hele uitdaging om zo in mijn eentje naar Azië te reizen, wat ben ik blij met deze ervaring en heb ik veel geleerd. Niet alleen over Sri Lanka en andere nationaliteiten maar ook vooral over mezelf, wat voor persoon ik ben en wat me nu echt gelukkig maakt.
Komende week ga ik verhuizen naar Nijmegen en breekt er een nieuwe periode in mijn leven aan, namelijk de periode als student die mij leidt naar mijn droomberoep: arts. Ik heb er erg veel zin in! En hopelijk kan ik dit combineren met nog veeeeel meer mooie reizen.
Het witte stickertje bij Sri Lanka op mijn wereldkaart heb ik rood gekleurd wat betekent dat ik er geweest ben, hopelijk kan ik nog veeeeel meer witte stickertjes op andere plekken in de wereld rood kleuren. Op naar het volgende avontuur!
Ik bedank iedereen voor alle leuke reacties en het volgen van mijn blog. Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben en ik jullie zo toch nog een beetje mee op reis heb kunnen nemen.
Heel veel liefs van Greetje
PS. Ik zal komende week ergens mijn fotomapje op deze blog nog aanvullen met foto's van mij camera
Reacties
Reacties
Lieve Greetje,
wat fijn dat je er weer bent!
Maar ook wat heerlijk dat we door jouw blog Sri Lanka ook beter hebben mogen leren kennen! En jou ook!
Heb het heel fijn in Nijmegen, en ik zie je vast zaterdagmiddag...
knuffel, tante Mieke
Nou Greetje, je mag zeker trots zijn op jezelf. Ik heb je met regelmaat gevolgd en je foto's bekeken; Wat een avontuur. Een ervaring rijker en vol plannen. Geniet ervan en succes met je nieuwe studie. Hopelijk zien we elkaar weer eens om nog eens bij te kletsen, op een feestje ;) of in Haaren.
Eind goed, al goed!
Fijn weer goed thuis te zijn.
Veel succes in Nijmegen!
Liefs van ons allemaal uit Veldhoven xxx
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}