Woensdag was weer een nieuwe dag bij het Disabled home. Dit keer werd ik in een ander klasje ingedeeld, in deze klas zaten zwaar gehandicapten. Ze zaten allemaal in een rolstoel. Met hen kon je niet echt schilderen ofzo en daarom ging het bij deze mensen vooral om persoonlijke aandacht. We hebben ze ook nog verzorgd, hun nagels geknipt en een hoofd en hand massage gegeven met body lotion. Dit vond ik allemaal wel wat dubbel. Aangezien sommigen hun hand niet wilden geven om te knippen en anderen trillende handen hadden. De coördinator van dit klasje was dit natuurlijk gewend en durfde de handen wat steviger te pakken. Maar ik ken de mensen nog niet goed genoeg en weet niet hoe ze erop zullen reageren. Ook het masseren was een beetje too close voor mij. Het voelde niet heel relaxt op het begin maar na een tijdje merkte je dat de mensen het fijn vonden en denk je niet meer zoveel na over wat jij als persoon ervan vindt. In het liefde uurtje na de pauze heb ik weer met Patty gespeeld. Ik vind het zo erg dat zij hier zit. Want ze is alleen lichamelijk gehandicapt in haar gezicht, handen en voeten. Mentaal is ze gewoon gezond maar ze zit hier wel tussen alleen maar geestelijk gehandicapten. Misschien dat haar ouders niet voor haar wilden zorgen en haar hebben achtergelaten, dat weet ik niet maar als ik er over nadenk is het vreselijk dat ze hier zit. Mam, zullen we haar adopteren? ;)

Na het vrijwilligerswerk ben ik nog de stad in gegaan met Julia (Oostenrijk), Sylvia (Oostenrijk) en Adelaine (Frankrijk) en hebben we wat gedronken. In de avond heb ik mijn tas ingepakt en ben ik vroeg naar bed gegaan. Ik stond namelijkdonderdagochtendom 3.00op om naar Maria te gaan om nog wat tijd met haar te besteden voordat zij zaterdag naar huis vloog.Om 5.00ging de directe trein naar Ambalangoda (waar Maria te vinden is) gelukkig moest Bettina (Oostenrijk) naar Colombo en nam ze dus dezelfde trein. Daardoor hoefde ik niet alleen in het donker naar het treinstation. Want dat had ik niet veilig genoeg gevonden. Nadat ik had gewacht voor Bettina omdat ze zich had verslapen (jeej) waren we gelukkig toch nog op tijd voor een zit plekje in de trein. Ik had namelijk niet heel veel zin om van 5.00 tot 10.00 te staan.. De treinrit was weer vol entertainment, mooie uitzichten en leuke taferelen van de locals. Eenmaal aangekomen in Ambalangoda stond Maria me al op te wachten. Het was heel leuk om elkaar weer te zien en bij te kletsen over wat er was gebeurd de voorgaande 2 weken. We hebben toen samen de bus genomen naar Galle, dit is een klein stadje met een Nederlands fort en een oud gedeelte van deze tijd. Het leek net alsof ik in Italië of Spanje was en niet op Sri Lanka. Het was er lekker rustig en dat was heerlijk na alle drukte in Kandy door het festival. We hebben rondgelopen in Galle en wat gedronken en geluncht. Hierna rond 15.00 hebben we de bus genomen naar Mirissa. Hier zijn we meteen naar ons hotel gegaan. Het hotel was 2 min loopafstand van het strand gelegen en zag er goed uit. Vooral voor het bedrag dat we ervoor moesten betalen, erg goedkoop, ongeveer €10 voor 2 nachten incl ontbijt. We hebben gedineerd op het strand en dat was heerlijk.

Vrijdag hebben we een stranddagje gehouden en hebben we wat rondgekeken in Mirissa. Al waren er alleen een paar kleine winkeltjes.

Zaterdagochtendwas het alweer tijd voor mij om naar Kandy te gaan en voor Maria om naar het vliegveld te gaan.. Het was heel fijn om nog tijd met Maria te besteden en zo hebben we elkaar nog beter leren kennen. Het afscheid was niet leuk maar ik weet zeker dat we contact zullen houden en elkaar nog gaan zien.

Om terug te gaan naar Kandy had ik een hele tocht voor de boeg. Eerst nam ik in 15 minuutjes de bus naar Matara. Daar heb ik in 2 uur de speed bus genomen naar Colombo. Deze bus gaat over de snelweg en was dus veel sneller dan de lokale bus. Hierna heb ik in 5 uur de lokale bus naar Kandy genomen. De speed bus was heel wat relaxter dan de lokale bus natuurlijk, ondanks dat in beide bussen de Sri Lankaanse muziek weer zo hard stond dat ik mijn eigen muziek bijna niet meer kon horen... De lokale bussen zijn zo druk! Altijd is de bus helemaal vol en staan er veel mensen opgepropt in het gangpad. En als je (zoals ik) een stoel hebt aan het gangpad krijg je tassen, billen en ellebogen in je gezicht.. Maar goed zo zit je wel midden in het echte Sri Lankaanse leven én het is mega goedkoop. De bus van Colombo naar Kandy kostte me maar ongeveer 1€. Uiteindelijk rond 15.00 aangekomen in Kandy heb ik hier geluncht en wat rondgelopen. Maar al snel werd ik gek van alle mensen die al sinds 13.00 ofzo klaar zitten op het trottoir voor het festival en ben ik naar het vrijwilligershuis gegaan. Hier heb ik gechillt en mijn kleren gewassen. Die stonken namelijk erg door het strand. Het was in Mirissa namelijk constant heet en vochtig. Niet echt een combinatie om je fris in te laten voelen. Maar na het wassen ruik je dat gelukkig niet zo erg meer. Al kan ik niet beschrijven hoe graag ik de wasmachine thuis weer wil gebruiken haha.

Zaterdagavondheb ik nog gezellig gekletst met het Zweedse meisje op mijn kamer (waarvan ik haar naam niet uit kan spreken) en ben ik daarna vroeg gaan slapen. Ik was kapot van het reizen en ook moe doordat ik de nacht vantevoren slecht had geslapen.

Nu is het alweerzondagochtend. Mijn laatste weekje is aangebroken. Ik heb erg veel zin om iedereen thuis weer te zien en ben daarom blij dat ik zaterdag naar huis ga. Al ga ik het hier natuurlijk ook erg missen zodra ik thuis ben. Nog even genieten dus van alle lieve mensen, leuke gesprekken en het mooie Sri Lanka.

Liefs van Greetje

PS heel erg bedankt voor de leuke reacties op mijn vorige blog. Hierdoor besef ik nog meer hoe speciaal het werk is dat ik hier kan doen en wat een mooie ervaringen ik hier op doe. Ik zie jullie reacties weer heel graag tegemoet!