De eerste week zit er alweer op.. Het was een week waarin ik in zo'n korte tijd zo veel geweldige nieuwe vrienden heb gekregen en zo heb genoten. Eerst zal ik eens vertellen wat ik heb gedaan. Donderdag zijn we om 4 uur 's nachts opgestaan om naar de bekende tempel van de tand van Buddha te gaan. Elke ochtend is hier een ritueel te zien waarbij mensen in de tempel komen en bloemen, geld en eten schenken aan de monniken. Ook wij hebben bloemen gegeven en het was erg mooi om mee te maken. Daarna zijn we nog naar een handgemaakt hout- en een textiel fabriekje geweest. Hierna waren we vrij en zijn we met een paar mensen naar de lokale markt in Kandy geweest. Het was leuk om de locals hier te zien en hoe zij onderhandelen. We zijn hierna met de tuk tuk terug gegaan naar het vrijwilligershuis, waarin ik erg bang was omdat ze hier gewend zijn overal in te halen. Ook als je niet goed kunt zien wat er om de bocht komt. Idun vertelde dat elke 2 min er een ongeluk is met een tuk tuk dus dat maakte het er niet beter op haha. But we survived! Toen we in de middag bij het vrijwilligershuis aankwamen hebben we met 14'en besloten om een waterval te bezoeken. De taxi busjes zijn hier erg goedkoop; naar de watervallen duurde anderhalf uur en we hoefden maar ongeveer €6 pp te betalen voor heen en terug. De watervallen waren erg mooi, het gaf me een gevoel van vrijheid. Ik merk dat ik de natuur en de kleinere authentieke dorpen veel interessanter en mooier vind dan een grote en chaotische stad als Kandy. In het busje hadden we op de eerste rij erg veel ruimte en dit in combinatie met de mooie uitzichten was echt geweldig. Ik zat met mijn benen uitgestrekt, met muziek in mijn oren van de prachtige natuur te genieten en ik voelde me zo blij! Ik ben zo dankbaar dat ik dit allemaal mag en kan meemaken.

Vrijdag zijn we naar een heel groot Buddha beeld geweest die we ook vanuit de eetzaal in het vrijwilligershuis kunnen zien. Hier hebben we thee gekregen van de monniken en zijn we door een van hen gezegend. Dit was erg speciaal. Hierna zijn we nog naar een Hinduïstische tempel gegaan en hebben we een massage gehad. Wat me opviel in deze tempel is dat sommige dingen erg duur eruit zien en ook juist dingen heel goedkoop. Dit verschil vond ik erg groot. Na de rugmassage, die erg lekker was, zijn we door de taxi busjes opgehaald en met een deel van de groep in ongeveer 4 uur doorgereden naar Ella, weer met geweldige uitzichten op watervallen en dalen. De auto's toeteren hier erg veel. Dit doen ze ook om te waarschuwen dat ze om de hoek komen omdat er erg slecht zicht is in de bochten. Ik moest hier wel even aan wennen want de auto's passen soms maar net naast elkaar. In Ella aangekomen hebben we lekker (Westers) gegeten en cocktails gedronken in een leuk en gezellig backpackers restaurantje, het was fijn om weer eens wat anders te eten dan rijst en curry ;)

Zaterdagochtend hebben we de trein van Ella naar Nanuoya genomen. Deze treinrit duurde 3 uur en was maar €0,80, daar kan de NS nog iets van leren haha. Ik heb nog nooit zo erg genoten in een trein. Zoooo mooie uitzichten. En ook was het leuk om tussen de locals te zitten. Echt geweldig om zo'n treinrit mee te maken. Hierna zijn we door de taxi naar ons hotel in Dalhouse gebracht. Dit is het stadje waar de Adam's Peak gelegen is. Eindelijk een kamer met een douche met warm water!! Dat was heerlijk.

Om 1.30 zijn we opgestaan om de Adam's Peak te beklimmen. Goed aangekleed met zaklamp en regenponcho's begonnen we vol goede moed. We wisten dat het zwaar zou worden, maar zo zwaar... De klim telt 5831 treden en is vooral aan het einde erg steil. Het was erg afzien maar daarom ook zo geweldig om de top te bereiken. Sara, Chris en ik waren de snelste van onze groep en bereikten de top in 2 uur. I'm so proud ;) Het regende toen we de Peak beklommen en het was daarom boven aangekomen heeeeel koud. Er was een tempel bovenop en daar wilde ik graag in... Maar het enige dat warm was waren mijn voeten. Met de nadruk op 'was' want de tempel moet je op blote voeten betreden... Dus met tegenzin en het risico dat ik ziek zou kunnen worden heb ik met mijn blote voetjes over de natte koude tegels gelopen. Wat erg jammer was was dat het zo mistig was waardoor we alleen maar wit om ons heen zagen en we niet een van de mooiste uitzichten van de wereld konden zien.. Maarja we hebben het gehaald! Alleen nog naar beneden dacht ik, maar dit was moeilijker dan gedacht. Mijn knieën zijn totaal niet gewend aan 5831 treden naar beneden lopen en ze deden dus erg veel zeer. Ik heb nog nooit zo'n pijn gevoeld in mijn benen. Een Duitse vrouw zag dat ik het moeilijk had en gaf me Ibuprofen. Dit hielp gelukkig een beetje en na 2 uur en een kwartier waren we beneden. Het was zwaar maar ik ben heel blij dat ik het heb gedaan, ondanks het slechte zicht. En des te beter was de warme douche erna! Na het welverdiende ontbijt zijn we weer terug gegaan naar het vrijwilligershuis. De taxi chauffeurs waren erg aardig. En voor maar €16 pp hebben we het hele weekend deze taxi's aan kunnen houden.

Morgen begin ik alweer met de trekking week. Ik ben benieuwd hoe dat gaat zijn! Maar eerst goed rusten, want dat hebben mijn beentjes wel nodig.

Als afsluiter een wijze les voor jullie zoals de monniken hier zeggen; may you all be calm, happy and peaceful.

Je ziet m'n volgende post wel weer verschijnen!!

Liefs van mij

PS mooiere en meer foto's heb ik gemaakt met mijn camera. Maar die zet ik op de computer als ik thuis ben. Dus nu alvast wat foto's voor een impressie van alles van mijn mobiel.