greetjeswaans.reismee.nl

De allerlaatste daagjes op Sri Lanka

Hee allemaal,
Wat me opvalt is dat ik op Sri Lanka heel anders leef dan thuis. Dat is natuurlijk logisch maar vooral mijn gedachten waren echt in een hele andere wereld. Ik had niet de zorgen die ik thuis wel heb en was alleen maar bezig met het nu. Dit was zo'n heerlijk gevoel! Je plant wat je wil gaan doen daar en denkt na over de komende dagen. Maar niet over de volgende maanden omdat dat weer heel anders is dan daar. Als ik nadenk over Durendael lijkt het zo ver weg. Terwijl ik 3 maanden geleden net mijn examens heb afgerond. Erg raar om te bedenken dat je mind set zo erg veranderd. Het gaat weer wennen worden om in het Nederlandse leventje terecht te komen en te beginnen aan mijn tijd als student.
Woensdag ben ik heeel vroeg opgestaan en heb ikom 2.00de tuk tuk genomen naar World's End. Dit was een soort van laatste echte uitstapje voor mij hier in Sri Lanka. Samen met Jolijn (Nederland) heb ik 4 1/2 uur in de tuk tuk gezeten om uiteindelijk aan te komen bij het begin van onze wandeling. De rit was een hele survival tocht. Toen we een uurtje weg waren uit Kandy werd het erg koud buiten. Ook was er een dikke mist opgetrokken waardoor het door het vocht nog kouder werd. We hadden een soort van windzeil aan de zijkant van de tuk tuk maar dit bleef niet goed zitten en daardoor werden we niet echt warm. Gelukkig had ik een poncho bij me die we over onze benen konden knopen om de warmte wat binnen te houden. Ook merkten we dat de tuk tuk chauffeur op een gegeven moment niet meer zo zeker was van zijn zaak en aan mensen ging vragen hoe we moesten rijden. Dit gaf Jolijn en mij natuurlijk niet het meest geruststellende idee. Maar thank god voor Google maps en zo konden we een beetje volgen of we wel de goede kant op gingen. Dit was vooral handig toen de chauffeur ineens een verlaten, steil en onverharde weg in ging. Toen hebben we dankzij Google maps hem om laten draaien en zijn we de 'normale' weg weer op gegaan. Uiteindelijk gelukkig toch rond 6.30 aangekomen bij Horton Plains, het natuurgebied van onze wandeling naar World's End. Bij de entree werden onze tassen doorzocht naar plastic zakjes en deze werden weg gegooid, hiervoor kregen we een papieren zak terug die denk ik milieu vriendelijker was. Ook de etiketten van onze flesjes werden eraf gesneden en weg gegooid. Deze strenge inspectie verraste me wel erg na alle mensen die van alles op straat gooien en de duizenden vuurtjes van afval die ik in Sri Lanka heb gezien. Het deed me goed om te zien dat ze hier echt hun best deden het natuurpark mooi en schoon te houden. De wandeling duurde ongeveer 3 uur incl fotoreportages bij de bezienswaardigheden ;) Jolijn en ik hadden namelijk beide onze camera's bij ons en die konden we hier perfect gebruiken. De wandeling was zo mooi!! Het landschap was erg divers en het de bossen deden me denken aan Oostenrijk of Zwitserland ipv Sri Lanka. Ondertussen kwamen we langs Baker Falls, een erg mooie waterval en World's End en mini World's End. De naam deed de klif zeker eer aan want het leek net of je op het einde van de wereld stond. Het was prachtig!! En ik was erg blij dat we het advies van de reisboekjes op hadden gevolgd om vroeg te starten met de wandeling aangezien we nu een prachtig en helder uitzicht hadden. Op zulke momenten voel ik mezelf intens genieten en dat is heerlijk. Ondanks de vele Chinese families die duizenden foto's namen van zichzelf, hebben Jolijn en ik ook genoeg mooie foto's kunnen nemen. Ik ben heel blij dat ik dit nog heb kunnen zien. Helemaal na het teleurstellende uitzicht van mist op Adam's Peak. De wandeling was prima, met zandpad en stukken met grote keien dus dat maakte het avontuurlijk en leuk. De terug weg met de tuk tuk was een stuk minder erg doordat het weer was opgeklaard en we in onze korte mouwen shirtjes konden zitten. Onderweg stopte de bestuurder om ons verse warme melk met suiker te geven. Dat was aardig, misschien een goedmakertje voor de heen weg haha.Om 14.30waren we weer terug in Kandy. Moe maar voldaan hebben we toen wat gerust, gelezen, mijn allerlaatste handwasje gedaan en hebben we onze mega mango gegeten. Ik merk dat ik in de eerste weken hier alleen maar bezig was met van alles en nog wat de hele dag. Ik heb bijna alles wat ik wilde zien wel gezien en heb de laatste dagen daarom rustig genoten van mijn tijd in Sri Lanka.
Donderdag ben ik met Jolijn Kandy in gegaan. We zijn naar een restaurantje gegaan waar we konden chocolade fonduen om m'n laatste dagje in Kandy te vieren. Zoals ik al vertelde zitten de mensen al vroeg klaar voor het festival en kun je dus precies zien welke route de parade die dag neemt. Omdat het donderdag de laatste dag was van de Esala Perahera was de optoch 's middags ipv 's avonds. De mensen zaten ook in de straat van ons restaurantje maar doordat de stoelen bij het raam van het restaurant niet verhuurd werden om op te zitten, wat normaal wel gebeurd, dachten we dat de parade waarschijnlijk niet langs deze plek zou komen. Maar toen we heerlijk aan het genieten waren van onze chocolade fondue kwam de optocht precies voor onze neus voorbij! We hadden dus zicht van boven, omdat we op de tweede etage zaten, met airconditioning, lekker eten, leuk gezelschap van 3 Fransen en geen drukte om ons heen. Het was perfect! Ook leuk om een keer de optocht in het licht te zien ipv in het donker. Het was een geslaagde dag!

Vrijdag heb ik in de ochtend afscheid genomen van iedereen. Dit was natuurlijk weer niet zo leuk maar ik was ondertussen gewend aan afscheid nemen van de vrijwilligers. Alleen raar om te bedenken dat ik, na 6 weken andere mensen uitzwaaien, degene was die weg ging. Ik heb hierna in ongeveer 4 uurtjes de bus genomen naar Negombo. Eenmaal aangekomen bij de bushalte vlakbij mijn hostel moest ik nog op zoek naar het hostel. Dit duurde iets langer dan ik had verwacht. Na een aantal mensen om hulp te hebben gevraagd en ik verschillende antwoorden had gehad zoals het is nog 2,5 km verderop en ik heb nog nooit van dat hostel gehoord ben ik uiteindelijk toch aangekomen bij het Hangover Hostel waar ik een nachtje zou overnachten. Ik kwam hier in de middag aan en heb toen wat gerust, er was namelijk niet echt iets te beleven in de omgeving van het hostel. Gelukkig was er wel een redelijk goed lokaal restaurant te vinden op 10m afstand van het hostel. Hier heb ik ´s avonds rijst (ze hadden niets anders) gegeten. Ik sliep in een dorm met 4 bedden. Naast het killen van mijn overgebleven data op mijn Sri Lankaanse sim kaart met Netflix heb ik ook nog veel gekletst met de Italiaan die in mijn dorm sliep. Zo zie je maar weer hoe gemakkelijk je overal nieuwe mensen leert kennen en je je dus eigenlijk nooit alleen voelt. Ik ben alleen naar Sri Lanka gekomen maar heb me in de tijd hier geen enkel moment echt alleen gevoeld, dat vind ik echt heel bijzonder.

Zaterdag ochtendheb ik na een slechte nacht slapenom 6.30de tuk tuk genomen naar het vliegveld. Gelukkig hoefde ik nog maar 10 minuten met de tuk tuk om hier te komen en dat gaf een gerust gevoel. Bij het inchecken hoorde ik dat de eerste vlucht voor mij van Colombo naar Dubai een uur vertraagd zou zijn en daar was ik niet heel blij mee aangezien mijn tussenstop 1 uur en 50 minuten was en ik nu dus zal moeten haasten op het grote vliegveld van Dubai. Maar met de gedachte dat de mensen je meestal begeleiden naar je volgende vliegtuig als je vertraging hebt gaf me een beter gevoel. Dit goede gevoel verdween jammer genoeg weer toen mijn mobiel crashte en voor een halfuur niet meer aan ging. Gelukkig uiteindelijk toch weer aan de praat gekregen. De terugweg is verder goed verlopen en ik heb de overstap gehaald. Er stond inderdaad een stewardess met een bordje die ons via een aparte security versneld naar het andere vliegtuig leidde. Eenmaal aangekomen was het erg fijn om Max, Sofie, papa en mama weer te zien. Toch wel een goed gevoel om weer thuis te zijn :)

Ik heb vannacht (zaterdagnacht) niet heel goed geslapen. Vooral denk ik door het grote tijdsverschil met Sri Lanka. Het is toch wel een erg raar gevoel om weer thuis te zijn, ik heb helemaal niet het idee dat ik 6 weken weg ben geweest. Toch deed het gevoel dat ik kreeg bij het heerlijke ontbijt met yoghurt en de Hollandse kost als avondeten me er weer aan terug denken dat ik toch wel erg lang van huis was geweest.

Het is zo rustig hier in Nederland! Ik ben het niet gewend om met de auto te rijden en bijna niemand tegen te komen. Echt even wennen na 6 weekjes.

Deze geweldige reis waar ik zo lang naar heb uitgekeken zit er alweer op en was erg speciaal voor mij, ik ga het dan ook nooit vergeten. Ik heb het mooie Sri Lanka kunnen ontdekken als vrijwilliger en hiermee op een manier waarop ik veel meer ondergedompeld werd in de cultuur en het échte leven in Sri Lanka. Ik ben erg dankbaar dat ik dit heb mogen mee maken en vooral blij met alle geweldige mensen die ik heb leren kennen. Het heeft me heel wat uurtjes werken gekocht over de laatste jaren maar dat was het zeker waard. Ik had dit voor geen goud willen missen. Stiekem ben ik ook wel erg trots op mezelf want het was toch wel een hele uitdaging om zo in mijn eentje naar Azië te reizen, wat ben ik blij met deze ervaring en heb ik veel geleerd. Niet alleen over Sri Lanka en andere nationaliteiten maar ook vooral over mezelf, wat voor persoon ik ben en wat me nu echt gelukkig maakt.

Komende week ga ik verhuizen naar Nijmegen en breekt er een nieuwe periode in mijn leven aan, namelijk de periode als student die mij leidt naar mijn droomberoep: arts. Ik heb er erg veel zin in! En hopelijk kan ik dit combineren met nog veeeeel meer mooie reizen.

Het witte stickertje bij Sri Lanka op mijn wereldkaart heb ik rood gekleurd wat betekent dat ik er geweest ben, hopelijk kan ik nog veeeeel meer witte stickertjes op andere plekken in de wereld rood kleuren. Op naar het volgende avontuur!

Ik bedank iedereen voor alle leuke reacties en het volgen van mijn blog. Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben en ik jullie zo toch nog een beetje mee op reis heb kunnen nemen.

Heel veel liefs van Greetje

PS. Ik zal komende week ergens mijn fotomapje op deze blog nog aanvullen met foto's van mij camera

Reacties

Reacties

Mieke

Lieve Greetje,
wat fijn dat je er weer bent!
Maar ook wat heerlijk dat we door jouw blog Sri Lanka ook beter hebben mogen leren kennen! En jou ook!
Heb het heel fijn in Nijmegen, en ik zie je vast zaterdagmiddag...
knuffel, tante Mieke

Veronique

Nou Greetje, je mag zeker trots zijn op jezelf. Ik heb je met regelmaat gevolgd en je foto's bekeken; Wat een avontuur. Een ervaring rijker en vol plannen. Geniet ervan en succes met je nieuwe studie. Hopelijk zien we elkaar weer eens om nog eens bij te kletsen, op een feestje ;) of in Haaren.

Pauline

Eind goed, al goed!
Fijn weer goed thuis te zijn.
Veel succes in Nijmegen!

Liefs van ons allemaal uit Veldhoven xxx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active